Śmierć przez utopienie – jak wspierać osobę, która przeżywa żałobę po stracie?

Śmierć przez utopienie

Śmierć przez utopienie uznaje się za jeden z najczęstszych powodów zgonów na świecie. Podejmowanych jest coraz więcej działań społecznych, które mają na celu upowszechnienie umiejętności pływania i udzielania pomocy w wodzie. Jak poradzić sobie z utonięciem bliskiej osoby? 

Śmierć przez utopienie – jak jej zapobiegać?

Sytuacje kryzysowe, które mają miejsce w wodzie, nie muszą kończyć się śmiercią. Choć fale w otwartych zbiornikach wodnych mogą okazać się nieokiełznanym żywiołem, często podstawowe umiejętności mogą uratować życie. Przede wszystkim, istotna jest świadomość, że nie należy walczyć z wodą w pozycji pionowej. Większość sytuacji można opanować poprzez położenie się na wodzie na plecach. Statystyki WHO mówią o tym, że utonięcie jest jedną z najczęstszych przyczyn niezamierzonej śmierci na świecie. 

Decydując się na pływanie w jeziorze, rzece lub w morzu, warto pamiętać o wszystkich obowiązkowych środkach ostrożności. Czasem jednak zdarzają się wypadki, które niestety kończą się zgonem. Jak wygląda śmierć przez utopienie? Woda znajduje się w drogach oddechowych, a organizm próbuje ją odkrztusić. Po kilkudziesięciu sekundach woda wpływa do płuc i wywołuje dolegliwości bólowe, które prowadzą do utraty przytomności, a następnie do śmierci. Największa szansa na uratowanie osoby, która się topi, występuje jeżeli pomoc zostanie udzielona w ciągu czterech minut. Osoby starsze oraz małe dzieci mogą doświadczyć też tonięcia wtórnego. 

Śmierć przez utopienie powszechnie uznawana jest za wyjątkowo bolesną. Sprawia to, że bliscy osoby zmarłej nie tylko mierzą się z dotkliwą stratą, ale również spotykają się ze świadomością, że utracona osoba odczuwała przed śmiercią dotkliwe cierpienie. 

Śmierć przez utopienie – jak przebiega żałoba?

Fachowa literatura wyróżnia kilka typowych etapów żałoby, która pojawia się w sytuacji zetknięcia z nagłą śmiercią bliskiej osoby. 

  • Zaprzeczanie – polega na niedowierzaniu w śmierć, w tym stadium osoba w żałobie nie dopuszcza do siebie faktów i wypiera informacje;
  • Złość – gniew dotyka różnych płaszczyzn. Może być ukierunkowany m.in w stronę zmarłego, osób udzielających mu pomocy, a także własnej osoby;
  • Negocjacje – dotyczą osób wierzących, które przeprowadzają rozmowy z Bogiem lub losem;
  • Depresja – to czas, w którym występują objawy charakterystyczne dla epizodu depresyjnego: problemy ze snem, brak odczuwania pozytywnych emocji, poczucie wewnętrznej pustki;
  • Akceptacja – ostatnią fazą procesu żałoby jest zaakceptowanie faktu utraty bliskiej osoby. Jest to koniec procesu, ale dojście do tego etapu może być wyjątkowo trudne, długie i bolesne. Często osiągnięcie stanu akceptacji wymaga fachowej pomocy. 

Warto pamiętać o tym, że wyodrębnione etapy nie zawsze następują we wskazanej kolejności. Mogą się zmieniać, a część z nich może w ogóle się nie ujawnić. 

Jak wspierać osobę, która przeżywa stratę bliskiej osoby?

Słowa wsparcia po śmierci bliskiej osoby są niezwykle istotne. Rodzina i bliscy są niezbędnym elementem zdrowienia po utracie kogoś, kto zajmował ważne miejsce w życiu osoby pogrążonej w żałobie. Niezwykle istotne jest to, aby bliscy wiedzieli kiedy zareagować i zaproponować zgłoszenie się po pomoc do specjalisty. 

Kiedy należy zachęcić osobę w żałobie do wizyty u psychiatry lub psychologa? Przede wszystkim – po zaobserwowaniu zachowań depresyjnych, autoagresywnych, a także w przypadku myśli samobójczych. Warte uwagi jest także przypisywanie sobie winy, które może bardzo szybko wpędzić w epizod depresyjny lub stany lękowe. Co ciekawe – również brak negatywnych emocji może być alarmujący. Osoba, która umniejsza wagę zdarzenia, może przeżyć żałobę w odroczonym terminie. Często emocje i dolegliwości będą wtedy zdecydowanie trudniejsze do przeżycia. 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Zobacz też